ปุ่นเคยเล่าให้ผมฟังถึง ‘ประเภท’ของนักขับเครื่องบินเจ๊ท ที่มีอยู่หลายระดับด้วยกัน ดังนี้
1) มือใหม่ หนุ่มสาว เพิ่งบรรจุ เรียก พวก”ยังเจ๊ท” (young jet)
2) พวกมีประสบการณ์ จะถูกคัดตัวไปบินแบบสืบความลับแนว Spy หรือ Reconnaissance เรียก พวก”เจ๊ทย่อง”
3) พวกเก่งกล้าบ้าบิ่น ไม่กลัวตาย เกือบเทียบได้กับ คามิกาเซ่ หรือ พวกตาลีบัน จะเรียกพวกนี้ว่า “เจ๊ทหัวหยิก”
4) พวกที่บินมาแล้วสักพัก และมาค้นพบว่า ใจไม่สู้ ไม่ชอบ แต่ต้องฝืนใจบินตามคำสั่ง เรียกพวกนี้ว่า “เจ๊ทใจยำ”
และยังมีอีก 2 – 3 เจ๊ท ผมจำไม่ได้ สุดท้ายผมถามปุ่นว่า แล้วอย่างปุ่นนี่จัดอยู่ในประเภทเจ๊ทอะไร
ปุ่นบอกว่า รุ่นเราใกล้ปลดระวางแล้ว ส่วนใหญ่จะหันมาขับเฮลิคอปเตอร์แทน เพราะมันคล่องตัว ง่ายต่อการเดินทาง ยอดตึกสูงๆ ในเมืองก็บินขึ้น-ลงจอดได้ และมักจะ fly solo บินคนเดียว เราเรียกนักบินประเภทนี้ว่า “เดี่ยวฮอ”
ยำประเจ๊ท
เจ๊ทแล้วต้องเยอ
โยมจนเซต
เจ๊ทเป็นต้องเหย่อะ
เจ๊ทไปหยับ
เจ๊ทแล้วยิ้ม
ฮอกระดิ้ว
ทนสองแหง
Credit: https://www.facebook.com/photo?fbid=6399183516791179&set=a.289557551087170